Builki “Qızıl top”la bağlı süjet necə də dramatik alındı!
Çoxdan belə hal olmamışdı ki, mərasimə cəmi bir neçə saat qalmış futbol dünyası hadisələrin axarının dəyişməsindən xəbər tutsun, mükafatı çoxsaylı insayderlərin proqnozlaşdırdığı futbolçu yox, başqası alsın. “Real”ın nümayəndə heyəti Parisə uçuşdan son anda imtina etməyib ora yollansaydı, hansı gərginliyin yaşana biləcəyini təsəvvür edirsizmi?
Gəlin ədalətli olaq: qalmaqalçı Vini ilə intelligent Rodri nə qədər təzadlı obrazlar olsa da, sırf futbol baxımından hər biri mükafata eyni dərəcədə layiq idi. Ancaq ən yaxşının seçimini tənzimləyən meyarlar arasında daha bir vacib bənd var ki, məhz ispaniyalının üstünlüyünü təmin edir.
Titullar baxımından Vinisiusla Rodri bərabərdi. “Real”ın vingeri İspaniya çempionluğunu və Superkubokunu, Çempionlar Liqasını qazanıb, ancaq yığması ilə Amerika Kubokunda uğursuzluq yaşayıb. Rodrinin hesabında premyer-liqa və Avropa çempionluğu, UEFA Superkuboku var. Onun çatışmazlığı kimi komandasının ÇL-də mübarizəni artıq 1/4 final mərhələsində dayandırmasını göstərmək olar.
Fərdi uğurlar baxımından da təxmini bərabərlik hökm sürür. Vininin dəlilləri ÇL-in pley-offundakı həlledici qollar və “Barselona” ilə İspaniya Superkuboku uğrundakı oyunda het-trik etməsidi. Rodri isə İngiltərə çempionatında və qitə birinciliyində möhtəşəm oyun göstərib. Bu futbolçular arasındakı mövqe fərqini də unutmayaq. Braziliyalı hücumameyilli vinger mövqeyində çıxış edir, ispaniyalı isə tipik dayaq yarımmüdafiəçisidi.
Ancaq daha bir önəmli məqam var – ləyaqət və vicdanlı oyun. Və bu meyar baxımından “Qızıl top”a əsas iddiaçılar arasında uçurum var idi. Xaraker baxımından bu dərədəcə fərqli iki futbolçunu təsəvvür etmək çətindi. Rodri təvazökar oğlandı, hətta La Liqada çıxış edəndə də yataqxanada yaşayıb, ali təhsil alıb, işlənmiş “Opel Corsa” ilə daim valideynlərinin yanına tələsib. Meydanda onun ifasında hansısa vicdansızlığı xatırlamaq çətindi. Rodri hətta “sürüşmə” fəndinə də nadir hallarda əl atır, bunu səliləqi və təmiz edir. Vinisius isə böyüklər arasında cəmi bir neçə oyun keçirəndən sonra, 18 yaşını tamamlamadan “Real”la müqavilə imzalayan “qızıl oğlan”dı. Özünəvurğun və naz-qəmzəli, ifadə seçimində çəkinməyən birisidi. Demək olar ki, hər oyunda kameralar dodağının altında mızıldanan, hakimlərin ünvanına nəsə deyən Vinisiusu iri planda göstərir. İstənilən toqquşma və ya fol onun hakimlərə irad bildirməsi və ya rəqiblərlə itələşməsi üçün əsas rolunu oynayır.
Messi və Ronaldo da zamanında ayağına çoxlu zərbə alırdı. Ancaq Leo, demək olar ki, heç vaxt “partlamırdı”. Simulyasiya həvəsinə rəğmən, Krişitiano da hakimin üzünə barmaq silkələmirdi, meydanda kütləvi toqquşmaların səbəbkarı olmurdu. Bax, Vinisiusla gerçək, böyük idmançılar arasındakı əsas fərq bundan ibarətdi.
İqrçilik mövzusunun da xüsusi yeri var. “Real”ın ulduzu bu anyayışla fəal şəkildə mübarizə aparır, onun ksenofobiya ilə mübarizəsini alqışlamağa dəyər. Ancaq ən azı iki mübahisəli məqam var. Bunlardan birincisi onun əl atdığı metodlardı. Vinisius bəyənmədiyi istənilən adama irqçi deməyə hazırdı. Və La Liqanın irqçilərə məxsus, İspaniyanı isə dünya çempionatından məhrum etməyin yaxşı olduğu haqda dedikləri onun imicinə qətiyyən müsbət xallar gətirmir. İkinci bənd səbəb-nəticə əlaqələridi. Axı trubunaların təhqiri daha çox Vinisiusun meydandakı davranışından doğur və onu özündən çıxarmaq yoludu. Əlbəttə, bu, heç bir halda futbolçunu “meymun” adlandıranlara haqq qazandırmır, ancaq irqçi təzahüratlar azarkeşlərin Viniyə nifrətini göstərməyin formalarından biridi. Onun komanda yoldaşı Bellingem İspaniyada keçirdiyi ilyarım ərzində nədənsə bir dəfə də irqçiliklə üzləşməyib. Eləcə də yeni mövsümdən Madriddə çıxış etməyə başlayan Mbappe. Bütün bunlar düşünmək üçün əsasdı.
“France Football”un baş redaktoru Vensan Qarsiya bunu da doğru deyir ki, Vinisiusa həm də “Real”dan mükafata iddialıların çoxluğu mane olub – “top-5”də Bellingemlə Karvaxal da var idi, Kroos da ilk “10-luğ”a düşüb. Bu isə komandanın gerçəkdən möhtəşəm mövsüm keçirdiyini, heyətində bir neşə həlledici ifaçının olduğunu göstərir. Amma Rodri “Mançester Siti”nin (xüsusən də Holann ilə De Bruynenin zədəsi fonunda) və heyətində AÇ-nin ən yaxşı futbolçusu sayıldığı İspaniya yığmasının əsas qəhrəmanı idi.
Çətin ki, “feyr-pley” ilə bağlı bənd Vinisiusla Rodri arasında gedən birinciik mübarizəsində yeganə müəyyənləşdirici amil rolunu oynaya. Ancaq bu amilin də böyük rol oynadığına şübhə etməyə dəyməz. Və bu, bütün dünyaya ünvanlanan mesajdı: meydanda möhtəşəm nəticələr göstərmək kifayət deyil, əsl idmançı bundan da artıq keyfiyyətlətin daşıyıcısı olmalıdı.
Yeri gəlmişkən...
“Qızıl top”a iddia edənlərin “30-luğ”unda Vinisiusla yanaşı, “Real”ın bu oyunçuları da yer almışdı: Karvaxal, Rüdiger, Mbappe, Valverde, Bellingem və karyerasını bitirən Kroos.
Münasibət
Xosep Qvardiola, MS-nin baş məşqçisi: