– yəqin ki, bu sözlərin müəllifinin xüsusi təqdimata ehtiyaca yoxdu. Hər kəs söhbətin mövqeyini itirən sabiq kapitandan, təcrübəli futbolçudan gedir.

İndi çoxu onu əzizləyir, kapitan sarğısını itirdiyi üçün təəssüfünü gizlədə bilmir. Emin Mahmudovun karyerasının ən gözəl çağlarında vurduğu qolları, məhsuldar ötürmələri göz önünə gətirərək köks ötürür. Xüsusilə “Neftçi” camiəsi həqiqəti yaxşı dərk edir: yolun sonuna az qalıb!

Yox-yox, onun yeganə çıxış yolu “Neftçi”dən ayrılmaq və ya karyerasını bitirmək deyil. Özünü toparlaya, yenidən kapitan sarğısına yiyələnə, zəngin təcrübəsindən yararlanmaqla “ağ-qaralar”ın əzəmətinin bərpa edilməsində böyük pay sahibi ola bilər. Amma... O, artıq seçimini edib. Etməsə, yuxarıdakı sözləri nəinki dilinə, ağlına belə gətirməzdi və dediyim çıxış yoluna doğru hərəkətlənirdi. Əksinə, təslim oldu. Meydanı Ramil Şeydayevə verdi. Təkcə “Neftçi”də yox, millidə də!

Bombardirlər siyahısındakı rəqibi Qurban Qurbanovu keçmək imkanından imtina edib penalti zərbəsini Ramilin öhdəsinə buraxdı. O, həm “Neftçi”də, həm də yığmada özü olsa, böyük uğurlar qazana bilərdi. Heç kim futbolçunun potensialına, bunu bacaracağına şübhəylə yanaşmırdı. Amma kapitan “batan gəmilər”i xilas etmək əvəzinə məsuliyyəti başqalarının çiyinlərinə yükləyib “xilasedici qayıq”la qaçmağı seçdi.
Görünür, artıq onun gücü tükənib. Bacarmayacağını düşünür. Nə deyə bilərik? Xoş istirahətlər, kapitan. Amma bu şəkildə təslim olmaq sənə heç yaraşmadı!

KƏNAN BAHADIR