“Həmin vaxt bütün danışıqları menecerim aparırdı. Açığı, çətin dönəm oldu mənim üçün. Həmin vaxt hətta futbolsuz da qala bilərdim. “Dinamo”dan təklif gələndə həm ailə üzvlərim, həm də futbolda mənə məsləhət verən insanlar ilə danışdım. Hamının, demək olar, münasibəti eyni oldu ki, yaxşı variantdı, Xorvatiyaya getsən, yaxşı olar. “Legiya” ilə danışıqlar prossesi çox uzandı, hətta son saniyələrə kimi inanmırdım ki, müqaviləyə imza ata biləcəm. “Dinamo”nun düşərgəsində olanda nə qədər böyük kluba getdiyimi anladım. Düzdü, başqa klublardan da təkliflər var idi. Niyə “İstanbul BŞ”ni seçmədim? Məndə yaxşı mənada eqoizm var. Bəlkə də bu, uzun müddət “Qarabağ”da oynamaqdan irəli gəlir. Hər il çempionluq, titullar, Çempionlar Liqası və Avropa Liqasının qrupunda oynamaq vərdişi yaranıb. “Dinamo” da belədi. Qarşısına ciddi məqsədlər, hədəflər qoyan klubdu. Hər il ya Çempionlar Liqasında, ya da Avropa Liqasında qrupda çıxış edir. Çox vaxt qrupdan çıxır. “Dinamo” ildən-ilə daha da iddialı olur. Klub nə qədər iddialı olsa, futbolçu da bir o qədər inkişaf edər, öz üzərində daha çox işləyər. Bu səbəbdən Zaqreb klubuna üstünlük verdim. Yerli klublardan təklif yox idi. Açığı, heç ağlımdan da keçmədi”.

“Zaqreb “Dinamo”su mənə “Qarabağ”ı xatırladır. Azərbaycan premyer-liqasında da bütün klublar Ağdam komandasına qarşı müdafiədən oynayır. Xorvatiyada “Dinamo”nun oyunlarında da belədi. Rəqiblər daha çox öz qapılarının toxunulmazlığı barədə düşünürlər deyə, müdafiə xəttini yarmaq çətin olur. “Dinamo”nun heç böyükhesablı, darmadağınla bitən qələbələrini xatırlamıram. Ən çox 3 top fərqi ilə qələbə qazanmışıq. Ümumiyyətlə, Xorvatiya liqası maraqlı çempionatdı. Səfər oyunlarımızda da yaxşı ab-hava olur. Xorvatiya çempionatında oynamaq maraqlıdı”.