“Kəpəz”də növbəti, daha doğrusu, son bir ildə üçüncü baş məşqçi ayrılığı yaşandı. Bəlli oldu ki, Adil Şükürov sələfi Azər Məmmədov kimi, öz istəyi ilə Gəncə təmsilçisini tərk edib.

Düzü, gözlənilməz olmadı. Əksinə, Adil bəy bu qərar üçün gecikmişdi. O, avqustun 23-də, daha dəqiq desək, Misli premyer-liqasının 4-cü turunda “Səbail”in meydanından böyükhesablı məğlubiyyətlə (0:4) ayrılandan sonra çantasını hazırlamalıydı. Təəssüf ki, matçdan sonra keçirilən mətbuat konfransında ünvanlanan “Kəpəz”dən bezib gedəcəksiz, yoxsa komandanın toparlanmasını gözləyəcəksiz?” sualına belə cavab verməklə işləri korladı: “Ən asan şey qaçmaqdı. Heç kimin qarşısından qaçan deyilik. Komandamızı da düzəldəcəyik. Bu komanda ilə liqada oynayacağıq. Qaçmaq qorxaqlıqdı”.

Bu ifadələri təcrübəli mütəxəssisə yaraşdırmamışdım. Ona görə ki, sələfi Azər Məmmədov hədəfə çata bilməyəcəyini vaxtında anladığından istefa verməklə Adil Şükürovun təyinatına bir növ vəsilə olmuş, yeni baş məşqçi də komandanı premyer-liqada saxlamağı bacarmışdı.

Ümumiyyətlə, istefa verməyin adını “qorxaqlıq” və “qaçmaq” çağırmaq doğru deyil. Hər halda, uğursuz nəticədən kimsə “sığortalanmayıb”. Gec də olsa, düşüncələrində dəyişiklik edən Adil Şükürov indi ancaq təbrikə layiqdi. İlkin hədəfin öhdəsindən gələn mütəxəssis növbəti mərhələ üçün düşünülmüş addım atırsa, buna ancaq alqış düşür. Hər halda, istefa vermək qaçmaq və ya qorxaqlıq deyil, sırf cəsarət və mədəniyyət nümunəsidi.

O başqa məsələ ki, “Kəpəz”in bu mövsüm üçün büdcəsi də minimumdu, futbolçularının keyfiyyəti də. Qısası, vəziyyət ildən-ilə daha çətin olur. Belədə yeni baş məşqçi ən çətin sınaqlardan biriylə üz-üzə qalacaq.

KƏNAN BAHADIR