“Real” təkcə Avropanın yox, dünyanın da ən güclü klublarından sayılır.
“Kral klubu”nu sevənlər də var, ona kin-nifrət bəsləyənlər də. Zaman-zaman madridlilərin ünvanına qınaqlar səslənir, onların transfer siyasəti tənqid olunur. Bu fikrin müəllifləri əsasən “Real”ı hüdudsuz imkanlarından, yəni pulundan istifadə etməklə “transfer bazarı”nda istədiyini etməkdə qınayırlar. El dili ilə desək, pula pul deməyən klub rəsmiləri bahalı transferlər etməkdən çəkinmir, bu yolda milyonlarla vəsait xərcləyirlər. Hətta bəzən bazarın qayda-qanunları da pozulur, hansısa futbolçunun qiyməti süni şəkildə artırılır. “Real” hansısa futbolçunu heyətə qatmaq istədisə, bunun üçün xəsislik etmir. Həmin futbolçuya o qədər böyük məbləğ təklif edir ki, başqaları bu rəqabətdə açıq-aşkar uduzur. Zidan, Fiqu, Bekhem, Ronaldoların hər ikisi, Beyl... Bu siyahını o qədər genişləndirmək olar ki, qəzetimizin səhifəsi də yetməz. Yəni dünyada ulduz sayılan futbolçuların mütləq əksəriyyəti “Real”ın formasını geyib.
Sözsüz, dünya ulduzlarını Madrid klubuna gətirən “Real”a olan sevgi yox, onlara edilən fantastik transfer təklifi olub. Daha çox qazanmaq həvəsi hər kəsin başını gicəlləndirir. Klubun bəzən hədsiz israfçılıq etməsini də, ehtiyac duymadığı futbolçunu belə heyətə qatmasını da görmüşük. Bəzən “Real”ın məşqçiləri çətin seçim qarşısında qalır, kimi oynatmalı olduğunu özü də bilmir. Belədə amansız rəqabətdə uduzanlar, ehtiyat oyunçular skamyasının daimi sakininə çevrilənlər də olur. Həmin vəziyyətdə daimi oynamaq şansı qazanmayan, oyun təcrübəsindən məhrum olan futbolçu da yavaş-yavaş formadan düşür, əvvəlki səviyyəsini itirir. Nəticəsi də o olur ki, həmin o ulduz futbolçunun parıltısını sönməyə başlayır. Ondan sonra “Real”a lazım olmayan həmin o futbolçu başqa kluba keçir, heç orda da əvvəlki formasını bərpa edə bilmir. “Real”ın təklif etdiyi milyonlardan gözü qamaşan, istedadını tam aça bilməyən futbolçuların da siyahısı xeyli genişdi.
Bizə təəccüblü gəlsə də, “Real”ın belə transferlərinin də arxasında bir hiyləgər siyasət dayanır. Heç ola bilərmi ki, o qədər pula-sərvətə sahib olan, Avropanın ən qocaman və titullu klublarından birinə rəhbərlik edənlər belə incəlikləri bilməsinlər, pullarını göyə sovursunlar? Əlbəttə, ola bilməz. Ən azı ona görə ki, ora Azərbaycan deyil, orda futbolu bizimkilər kimi idarə etmirlər. Bizdə klubu idarə edənlər sponsorların pulundan daha çox pay qoparmaq üçün min cür hiyləyə əl atırlar, yararlı-yararsız xeyli transferlər edirlər. Hətta bir çox hallarda oyunçuların qiymətinin “şişirdilməsinə” də rast gəlirik. Elə “Neftçi”nin nümunəsinə baxmağımız kifayətdi. Adından göründüyü kimi neft pullarından maliyyələşən “ağ-qaralar” hər “transfer pəncəsərəsi” açılanda “bir vaqon” legioner gətirir, elə bir o qədərini də yola salır. Amma Avropanın peşəkar klublarında durum fərqlidi. Klublar özləri pul qazanır, elə həmin gəlirlərdən də büdcə formalaşır. Deməli, o pula nəzarət edənlər də büdcəni dağıtmaq fikrinə düşə bilməzlər.
“Real”ın israfçılığa bənzəyən tamahkarlığının, yerli-yersiz transferlərinin səbəbi odu ki, rəqiblərin güclənməsinə imkan verməsin. Son vaxtlar “Mançester Siti” də oxşar siyasətdən yararlanır. Bəzən mənasız görünən hansısa transferi edirlər, həmin futbolçunu ehtiyatda “çürüdürlər”. Səbəb də bəllidi. Həmin o perspektivli futbolçunun rəqiblərin hansınınsa heyətində özlərinə qarşı oynamasını əngəlləyirlər. Bəzi klubların özünün prinsipləri var. Məsələn, əsas rəqibə futbolçu satmırlar. Nə qədər pul təklif edilsə də, vacib futbolçunun rəqibin heyətinə keçməsinə imkan vermirlər. Burda məsələnin iki tərəfi var: həm öz futbolçunu itirirsən, həm də o futbolçu gedib rəqibini gücləndirir. Belədə avtomatik sənin iddiaların azalır.
“Milliləşdirilmiş” futbolçu Aleksey İsayevin “Sabah”dan “Qarabağ”a keçidi də məhz buna bənzəyir. Düzdü, Masazır təmsilçiləri bu keçiddən para qazanıb. Amma itirdikləri də olmamış deyil. Necə ki Kaşukla Mikelsin gedişindən sonra “Sabah” sürətlə zəifləyib, ortababa çevrilmişdi. İsayevin gedişiylə bu böhran daha da dərinləşəcək. Üstəlik Aleksey digər iki futbolçu kimi “Sabah”ı tərk edərək, xaricə yollanmayıb, premyer-liqanın lideri “Qarabağ”ın heyətinə keçib. Deməli, bu keçidlə “Qarabağ” bir qədər də güclənib. “Sabah” isə transferdən əldə etdiyi məbləğlə kifayətlənib. Görünən odu ki, Murad Musayevin çalışdırdığı, Maqsud Adıgözəlovun rəhbərlik etdiyi “Sabah” iddialarından da əl çəkib. Artıq qarşıda böyük məqsədlər, hədəflər yoxdu. Qış fasiləsinə 8-ci pillədə, özü də liderdən 19 xal geridə yollanan “Sabah” taleyi ilə barışıb. Bu isə Azərbaycan futbolu adına yaxşı heç nə vəd etmir.
AMAL ABUŞOV