Görüşdən öncə çoxları artıq Avropa Liqasının pley-offunun planlarını qururdu.

Futbol ictimaiyyəti “Barselona”, “Yuventus”, “Ayaks”, “Sportinq” xəyalları ilə yaşayırdı. “Frayburq”la görüş isə bu böyük komandalarla qarşılaşmaq üçün sınaq idi. Niyə də yox?! Bundesliqa təmsilçisini məğlub etməyi bacarırsansa, dünya nəhəngləri ilə də oynaya bilərsən.

Azərbaycan futbolunun məbədi sayılan Tofiq Bəhramov adına stadionda iynə atsaydın, yerə düşməzdi. Təbii, qonaqların yer aldığı tribuna istisnadı. Orda iynə nədi, alma da yerə düşərdi. Azarkeşlərin “Qarabağ” şüarları yeri-göyü titrədirdi. Hamının tək bir istəyi var idi: ağdamlıların Avropa Liqasının yazına qalması! Oyun da istədiyimiz kimi başladı. Topa daha çox nəzarət edən ağdamlılar “Frayburq”u öz qapısına sıxışdırmışdı. 5-ci dəqiqədə Ovusunun zərbəsini rəqibin nigeriyalı qolkiperinin çətinliklə dəf etməsi stadionu ayağı qaldırdı. Kadinin qol vurmaq istəyinin qarşısını müdafiəçilərin alması da “Qarabağ” azarkeşlərinin ah-naləsinə səbəb oldu. İlk 20 dəqiqənin üstülüyümüz şəraitində keçməsi müsbət məqam idi, deməli, qələbəyə ümid etməyə dəyərdi. “Qarabağ”ın futbolçularında da bu fikir formalaşmışdı ki, 23-cü dəqiqədə belaruslu hakimin fiti səsləndi. Bəhlul cərimə meydançasında Şadeyə qarşı hədsiz kobud oynadığına görə penalty təyin olundu. Topun arxasına keçən Petersenin sevinməsinə Şahruddin mane ola bilmədi. Əslində biz onun həlledici anlarda penalty dəf etdiyini heç vaxt görməmişik. Zərbənin istimatini müəyyənləşdirə bilsə də topa yetişmir. Bu artıq bədən konfiqurasiyası, ya nə ilə bağlıdı – bunu bilmirik. Hər nə isə, ilk yarının sonuna kimi bütün cəhdlərimiz boşa çıxdı və “Frayburq” fasiləyə öndə yollandı.

2-ci hissə də “Qarabağ”ın diqtəsi ilə başladı. Əslində hər şey qaydasında idi. Pireydən də qol səsi gəlməmişdi. Bu hesab ağdamlıları pley-offa çıxarırdı. Lakin gələcəyi bilmək olmazdı. Bunun üçün qol vurmaq lazım idi. “Qarabağ”ın istəyi də bu idi. Qollar vurub, qələbə qazanıb, mərhələni təmin etmək. Qarşımızda isə təkcə almanlar yox idi. Həm də portəgizli VAR hakimləri bizə qarşı mübarizə aparırdı. Tyaqo Bruno Lopeş Martinş qərarları ilə Azərbaycan xalqının əsəbləri ilə oynayırdı. 50-ci dəqiqədə Sike Veşoviçə qarşı cərimə meydançasında qaydanı pozdu. Belaruslu əminliklə “nöqtə”ni göstərdi. Lakin VAR-da əyləşənlər fərqli düşüncədə idi. Monteneqrolu ofsaydda olduğu üçün 11 metrlik cərimə zərbəsi ləğv olundu. 54-cü dəqiqədə yenə bütün stadion ayağa qalxdı. Bu dəfə də qəhrəman Veşoviç idi. Onun zərbəsi qapıya daxil oldu. Hətta qolunu yeni dünyaya gələn körpəsinə hədiyyə etdi. Lakin VAR-dan gələn siqnal işləri korladı. Sən demə, Veşoviç ofsaydda imiş. Buna da inanan az oldu…

Oyun isə davam edirdi. Gərginlikdən əsəblər tarıma çəkilmişdi. Bəhlulun boş qapıdan topu keçirə bilməməsi vəziyyəti daha da çətinləşdirdi. 59-cu dəqiqədə Medina da meydandan qovuldu. Düzdü, belaruslu referi ona əvvəlcə sarı vərəqə göstərmişdi. Lakin portəgizlər yenə boş dayanmadı. Onların xəbərdarlığından sonra Kulbakov Medinanı meydandan qovdu. Artıq hər şey əleyhimizə idi. Üstəlik sona 15 dəqiqə qalmış Yunanıstandan qol səsi gəldi. Avropa Liqasının pley-offu göz görə-görə əldən gedirdi. “Qarabağ” var gücü ilə hücum edirdi ki, “Frayburq”u məyus etsin. Bu istəyə 2-ci uzatma dəqiqəsində Ovusu çatdı. Son 6 dəqiqədə almanlar Azərbaycan çempionu qarşısında ancaq müdafiə olunurdular. Bizə isə kömək edən yox idi. Beləliklə, oyun 1:1 bitdi. “Qarabağ”ın növbəti tarix yazmaq arzusu baş tutmadı.

İLKİN SULTANLI