Makelele 17 il əvvəlki finalı xatırlayıb Terrini tənqid etdi
Çempionlar Liqasının finalı yaxınlaşdıqca həyəcan da artır.
Biz isə illər öncə baş tutmuş bir finalı xatırlamaq qərarına gəldik. Bir qədər stajlı futbolsevərlər, yəqin ki, Klod Makeleleni gözəl xatırlayır. Fransalı dayaq yarımmüdafiəçisi daha çox 2000-ci illərin əvvəllərində “Real”dakı çıxışı ilə məşhurdu. Amma o, Madrid nəhəngindən başqa “Nant”, “Marsel”, “Selta”, “Çelsi” və PSJ kimi önəmli klublarda da top qovub. Karyerasında əsas titullarını “Real” və “Çelsi”də qazanan Makelelenin hazırda 52 yaşı var.
O, bugünlərdə İngiltərədə qonağı olduğu bir şouda 2008-ci ildəki ÇL-in finalı və Con Terrinin penaltini qaçırması haqda diqqətçəkən ifadələr işlədib. 17 il öncə Moskvada keçirilən finalda İngiltərənin iki nəhəngi – “Mançester Yunayted” ilə “Çelsi” üz-üzə gəlmişdi. 120 dəqiqəlik mübarizə 1:1-lik bərabərliklə yekunlaşdığından qalib penalti seriyasında müəyyənləşmişdi. Hesab 4:4 olarkən həlledici zərbəni vurmaq öhdəliyini kapitan Terri üzərinə götürdü. “Yunayted”də Kriştiano Ronaldo penaltini qaçırdığından Terrinin zərbəsi qol olsa, “Çelsi” tarixində ilk dəfə ÇL-i qazanacaqdı! Ancaq ünlü müdafiəçinin zərbə anında ayağı sürüşdü və top dirəkdən döndü! Daha sonra Nikolya Anelka da fürsəti boşa verincə titul “Yunayted”ə qismət oldu.
Makelele illər sonra Terrini həmin an topa yaxınlaşdığına görə tənqid atəşinə tutaraq bunları deyib:
“Həmin matçın ardından paltardəyişmə otağında hər kəs üzgün şəkildə bir kənarda oturmuşdu. Biz əslində penalti seriyasında çox böyük yanlışlığa yol verdik. Çünki məşqçilər korpusu ilə futbolçuların anlaşmasına əsasən növbə ilə kimin penalti vurmalı olduğu əvvəlcədən müəyyənləşdirilmişdi. Amma son anda sıra dəyişdirildi. Sonuncu zərbəni Salamon Kalu vurmalıydı. Amma Terri ona mane oldu və zərbəni özü vurmaq istədi. Futbol hərdən sizə öz sərt üzünü göstərir. Nəyisə düzgün etmirsənsə, futbol dərhal səni cəzalandırır. Biz də həmin finalda məhz bu aqibətlə üzləşdik. Terri penaltini qaçıranda əsəbimdən özümə yer tapa bilmirdim. Çünki anlayırdım ki, həmin an heyətdə olan bəzi gənclərimizin əlinə bəlkə də bundan sonra heç vaxt belə fürsət düşməyəcək. Mən artıq bir dəfə “Real” ilə ÇL-in qalibi olmuşdum. Terri düzgün hərəkət etmədi. O, həmin an özünü lider kimi aparmalı və komanda üçün ən yaxşı olanı etməli idi. Amma əksinə, komandanı düşünmədi. Yalnız özü qəhrəman olmaq istədi. Bu işə qarışmasaydı, Terri başqa cür – kapitan kimi kuboku başı üzərinə qaldırmaqla qəhrəman olacaqdı”.
Həqiqətən də həmin matçın ardından həm “Çelsi”nin baş məşqçisi Avraam Qrant, həm də onun köməkçisi Henk ten Kate Makelelenin sözlərini təsdiqləmişdi. Onlar da bldirmişdilər ki, penaltini vurmalı olan ilk 5 futbolçu müəyynləşdirilərkən orda Terrinin adı yox idi. Sadəcə, Terri bunun sonuncu zərbə olacağını düşündüyü üçün Makelele demişkən, qəhrəmana çevrilmək istədi.
Maraqlıdı ki, Terridən sonra topa məhz Kalu yaxınlaşdı və çətinlik çəkmədən topu tora göndərdi. Anelka isə 7-ci zərbə üçün topa yaxınlaşdı və vura bilmədi!
Terri həmin finaldan bir neçə gün sonra yaşadığı emosiyalar barədə bunları demişdi:
“Həmin gündən bu yana hər dəqiqə o anı yenidən yaşayıram. Bütün bu günlər ərzində ümumilikdə cəmi bir neçə saat yatmışam. Hər dəfə oyananda ümid edirəm ki, bunun yalnız qorxulu bir yuxu olduğu üzə çıxacaq. Topa doğru hərəkət edəndə bilirdim ki, bu zərbə bizə qələbə qazandırmalıdı. Ancaq zərbə zamanı başverənlər həyatımboyu məni izləyəcək. Dəfələrlə epizodun təkrarını izləmişəm. Hamı gördü ki, sadəcə, ayağım sürüşdü. İndiyə qədər də buna inana bilmirəm”.
Düzdü, 4 ildən sonra Terri kapitan kimi ÇL kubokunu başı üzərinə qaldırmağa müvəffəq oldu. Hərçənd “Bavariya”ya qarşı 2012-ci ildəki finalı o, cəza üzündən qaçırmalı olmuşdu. Amma Mosvada yaşananlar hələ də onun şəxsi faciəsidi. Ötən il “Çelsi”nin əfsanəsi qatıldığı bir podkastda bunları demişdi:
“Düzünü desəm, indiyə qədər də özümə gələ bilmirəm və nə vaxtsa da bunu unuda biləcəyimi düşünmürəm. Həyatda bu qədər yüksəlişlərim olub. Amma qəribdə ki, məhz eniş anı səninlə birlikdə sona qədər qalır. Oyundan sonra məşqçi oteldə hamıya aşağı düşüb bir balaca içki içməyi məsləhət gördü. Amma mən bunu etmədim. Çünki komanda yoldaşlarımın gözlərinin içinə baxa bilmirdim. Ancaq sonradan aşağı düşüb bir qədər pivə içdim. Həmin gündən daha bir xatirə odu ki, qaldığımız otelin 25-ci mərtəbəsində dayanıb Moskvaya baxırdım. Öz-özümə “axı nə üçün? Nə üçün bu gün yağış yağdı? Nə üçün mənim ayağım sürüşdü” kimi suallar verirdim. O finaldan 3-4 gün sonra biz “Uembli”də ABŞ yığmasına qarşı yoldaşlıq oyunu keçirdik. Hesab 1:1 oldu və mən cərimə meydançası xaricindən başla qol vurdum. Kaş o qolu vurmazdım, amma finaldakı penaltini vurardım”.
ƏLİ
