U-21 millimiz Avropa çempionatının növbəti seçmə oyunundan üzüağ ayrıla bilmədi - 1:5.

Rəqib istənilən meyar üzrə bizimkilərdən daha üstün İngiltərə idi. Düzü, yığmamızın qələbəsi sensasiya sayılacaqdı. Yəni reallıq ümidli olmağa əsas vermirdi. Lakin oyun göləniləndən də pis nəticə ilə bitdi.

Baş məşqçi Samir Əliyev "çərçivə"ni qorumağı "Sabah"ın qapıçısı Rüstəm Samiqullinə tapşırmışdı. Onu həm təcrübə, həm də boy baxımından qabaqlayan Amin Ramazanov (Qarabağ) isə ehtiyatda idi. Əlbəttə, rəqibin elə futbolçuları var ki, təcrübə və dəyərdə nəinki U-21, əsas millimizin bütün üzvlərini üstələyir! Amma şanslardan niyə maksimum yararlanmayaq ki?!

Matçın detallarına ötəri nəzər salsaq, U-21-in qapısından iki qol keçirən Harvi Elliott "Liverpul"un hücumameyilli yarımmüdafiəçisidi. O, həm də yarımmüdafiədə möhtəşəm iş ortaya qoyur. 35 milyon avroluq futbolçu keyfiyyətini ilk fürsətdə ortaya qoydu. 20 yaşlı oyunçu "Liverpul"un heyətində müntəzəm çıxış edir (24 oyun, 2 qol, 3 məhsuldar ötürmə) İkinci qolun müəllifi Noni Madueke isə "Çelsi"də ara-sıra meydana çıxır (5 oyun, 1 qol, 1 məhsuldar ötürmə). Buna baxmayaraq, özgüvənli və dəqiq oyunla yadda qalmağı bacarır. 25 milyon avro dəyəri olan hücumçunun 22 yaşı var. Üçüncü qol Teylor Harvud-Bellisdən gəldi. Mərkəz müdafiəçisi çempionşip iştirakçısı "Sauthempton"un müntəzəm meydana çıxan üzvüdü (30 oyun, 2 qol, 2 məhsuldar ötürmə). 22 milyon avro qiyməti olan futbolçu müqaviləylə "Mançester Siti"yə məxsusdu. Oyunda nöqtəni "16 milyon avroluq" Arçi Qrey qoydu. 18 yaşlı mərkəz müdafiəçisi çempionşip təmsilçisi "Lids"də forma geyir (36 oyun, 1 qol, 2 məhsuldar ötürmə).
Bizimkilərə gəlincə, etiraf edək ki, Samir Əliyevin dəvət etdiyi gənclər məxsus olduğu komandalarda ya meydana çıxsa da, fəal olmur, ya da ehtiyat oyunçular skamyasından boylanır. Mütəxəssis özü də bu barədə giley-güzarını matçdan öncə dilə gətirmişdi. Futbolçularımız meydanın hərarətini, rəqabətin ləzzətini az qala elə millinin heyətində dadır. Halbuki yığmaya daha hazırlıqlı oyunçular çağrılmalıdı.

Günah kimindi? Milliyə dəvət etmək üçün tam hazır futbolçu tapmaqda çətinlik çəkən Samir Əliyevdə? Yoxsa gənclərə şans verməkdən çəkinən, onları meydana buraxsa, turnir cədvəlində qaneedici pillələrdə deyil, aşağılarda qərarlaşacağını anlayan baş məşqçilərdə?

"Qarabağ"da "böyüyən", millidə "balacalaşan" Nəriman Axundzadə ingiltərəli həmyaşıdlarıyla təktətək mübarizələrdən niyə çəkindi? Emil Səfərov bir neçə dəfə rəqiblərin başını gicəlləndirsə də, niyə qeyri-dəqiq ötürmələrlə yadda qaldı? Fərid Yusifli Elliottun necə qol vurduğunu azarkeş kimi seyr etməkdənsə, öz işini görsəydi, daha yaxşı olmazdımı? Pambıqdan daha yumşaq müdafiə xəttindən gileylənək, yoxsa küt bıçağı xatırladan hücum cəhdlərindən? Ya da heç birindən. Bəlkə də günah gözəgörünməzlərdədi. Üçhərflilərdə yox! Vəziyyətin belə duruma gəlməsinə səbəb olan dördhərflidə...

KƏNAN BAHADIR