“Uşaq və gənclərin fiziki və mənəvi inkişafı” istiqaməti üzrə layihə çərçivəsində yazılarımız davam edir.
İyunun ortalarında azərbaycanlı futbol azarkeşləri dünyanın xoşbəxtinə çevrilmişdilər. Onların bu sevincinin səbəbi isə mini futbol üzrə Azərbaycan millisinin Avropa çempionu olması idi. Qısa müddətdə formalaşan komandamız Slovakiyanın Koşitse şəhərində keçirilən qitə çempionatında bütün rəqiblərindən güclü oldu və yarışın ali mükafatı Bakıya gətirildi. Bu günkü müsahibimiz həmin Avropa çempionatının qəhrəmanlarından biri, millimizin qapıçısı Davud Kərimidi.
- Davud bəy, sizinlə söhbətləşməyə başlayarkən bu yaxınlarda yekunlaşan və xalqımıza böyük sevinc bəxş edən Avropa çempionata toxunmasaq olmaz. İndi o çempionatı hansı hisslərlə xatırlayırsız? Azərbaycan millisi çempionluq kubokunu nəyin sayəsində qazandı?
- Diqqətinizə görə təşəkkür edirəm. İndi də həmin gözəl hissləri keçirirəm, bu hissləri izah etmək çox çətindi. Sevinirəm ki, mən bu hissləri yaşamışam. Bu uğurda azarkeşlərimizin, bizim üçün dualar edən xalqımızın da rolu böyükdü. Sizin sayənizdə biz Avropa çempionu olduq. İyulun 11-də bu uğuru qazanmağımızın bir ayı tamam oldu. Amma hələ də o təəssüratlardan çıxmamışıq. Bizim komandamız vahid yumruq kimi birləşmişdi. Çempion olmağımızda da məhz bu amilin rolu oldu. Komandada yüksək ruh vardı, hamı qələbə üçün çalışırdı. Sanki bir ailə idik. Qarşımıza bir məqsəd qoymuşduq ki, nəticə qazanaq və xalqımızı sevindirək. Hiss edirdik ki, milyonlarla azərbaycanlının duaları bizimlədi. O dualar, xalqımızın dəstəyi bizə güc verdi və sonda Avropa çempionu adını qazandıq.
- Sizcə, bu qələbə Azərbaycanda mini futbolun və ümumilikdə futbolun inkişafına necə təsir göstərəcək?
- Əminəm ki, bu qələbə Azərbaycanda futbolun inkişafına böyük təsir göstərəcək. Yeni bir təkanla futbolumuz sürətlə inkişaf edəcək. Qələbə həmişə ruh yüksəkliyinə, insanların futbola marağına səbəb olur. Bəziləri deyirdi ki, Azərbaycanda futbol yoxdu, azərbaycanlılar futbol oynamağı bacarmırlar. Allaha şükür ki, biz sübut etməyi bacardıq. Hamı gördü ki, bizdə futbol da var, futbolçu da. Sadəcə, azərbaycanlı balalarına güvənmək, onlara dəstək olmaq, yol açmaq lazımdı. İstedadlı uşaqlara şans verilsə, bunun da nəticəsi olacaq. Əsas o şansı verməkdi.
- Çempion Davud Kərimi hazırda nə işlə məşğuldu? Gələcək planlarda nələr var?
- Avropa çempionatından sonra bir qədər istirahətə çəkildik. İyulun 15-dən məşqlərə başlamışıq. Hazırda mini futbol üzrə Azərbaycan millisi dünya çempionatına hazırlaşır, mən də komandayla birlikdə məşq edirəm. Məqsədimiz uğurun davamını gətirmək, Azərbaycanı dünya çempionatında layiqincə təmsil etməkdi. Hazırlıq çərçivəsində iki, ya da üç beynəlxalq turnirə qatılacağıq. Orda səviyyəli rəqiblərlə gücümüzü sınamaq istəyirik. Bu turnirlər çərçivəsində Çernoqoriyaya və Qazaxıstana səfərimiz nəzərdə tutulub.
- Siz öz bilik-təcrübənizi gənclərlə necə bölüşürsüz? Gələcəkdə yaxşı qapıçı olmaq istəyənlərə hansı məsləhətləri verərdiz?
- Məndən məsləhət istəyənlərdən heç vaxt bunu əsirgəməmişəm. İndiyə qədər də tələbələrim olub, onları hazırlamışam, birlikdə məşq keçmişik. Biliyimi və təcrübəmi bizim gənclərlə həmişə böyük həvəslə paylaşıram, onlara nəsə öyrətməyə çalışıram. Mənimlə tələbələrim böyük həvəslə məşq edirlər, onların xırda səhvlərini deyirəm. Oyunlar zamanı da gənc qapıçıların çıxışını analiz edirik, nöqsanları birlikdə müzakirəyə çıxarırıq. Əminəm ki, gələcəkdə də azərbaycanlı qapıçılar öz sözlərini deyəcəklər. İndiki gənclərin arasında yetərincə istedadı olan var, onların gələcəyinə ümidlə baxıram. Məsləhətim də odu ki, məşqlərdə səylə çalışsınlar, özlərinə inansınlar.
- Futbolumuzla və onun problemləri ilə yaxşı tanışsız. Bu haqda nə deyərdiz? Həmin problemləri necə həll etməliyik?
- Əsas problemlərdən biri premyer-liqa iştirakçılarının sayının az olması idi. Şükürlər olsun ki, bu məsələ həllini tapdı, çempionatın iştirakçılarının sayı artırıldı. Ümid edirəm ki, növbəti mövsüm bu say daha da artacaq. Dövlətin dəstəyinin artması vacibdi, bu dəstək sayəsində komandaların sayını daha da artırmaq olar. Uşaq futbolunda da dəyişiklik olmalıdı. Məşqçilər uşaq futboluna ikinci iş yeri kimi baxmamalıdılar. Məşqçilərin maddi durumu yaxşılaşsa, onlar da bütün fikirlərini öz işlərinə yönəldərlər. Yaxşı potensiallı uşaqlar olur ki, 17-18 yaşa qədər gəlirlər, sonra komanda tapmırlar, futboldan uzaqlaşırlar. Mütəxəssislər yerli uşaqlara güvənməlidilər. Uşaq hiss etməlidi ki, ona inanırlar. “Qəbələ” klubu ötən mövsüm bu nümunəni göstərdi. Onları alqışlayıram. “Qəbələ” akademiyasının yetirmələrinə şans verir, Elmar Baxşıyevə təşəkkür düşür. Limitin tələblərindən əlavə də öz akademiyalarının gənc yetirmələrinə şans verirlər. 2001-2002-ci il təvəllüdlü futbolçular əsas komandanın heyətində meydana çıxırdılar. Bu şansı digər komandalar da yetirmələrinə versələr, çox yaxşı olar.
İLKİN SULTANLI