“Qarabağ”ın dünənki 0:0-ı yenə fikirləri haçaladı. Məhz Azərbaycan çempionunun bu dueldən qalib ayrılacağını, beləliklə, ÇL-in qrupuna doğru növbəti addımı atacağını düşünənlərin sayı daha çox olsa da, “Şerif”i üstün görənlər də var.
Bakıdakı oyun tiraspolluların heç bir komponentdə ağdamlılardan üstün olmadığını göstərdi. Oyunun, xüsusən də ikinci hissənin axarı “Qarabağ”ın səfərdə rəqibin işini bitirəcəyinə işarədi. 0:0 o halda təşviş doğurardı ki, Azərbaycan çempionu təsadüfi heç-heçəyə nail olardı, rəqib oyunun axarına diqtə edərdi və s. Amma hər kəsin gözü önündə qonaqlar arzuladığı, daha doğrusu, sinov getdiyi heç-heçəyə nail olmaq üçün meydanda hər cür bicliyə əl atdı. Şəxsən mənim xoşuma gələn ən maraqlı cəhətləri futbol həyasızlığı, yəni hədəfə çatmaq üçün bütün hoqqalardan çıxmaları idi. Meydanı tərk edən topa görə futbolçularımızla yersiz dartışmalar, süni qıcolma jestləri, qapıçının topu oyuna daxil edərkən, futbolçuların əvəzlənərkən vaxt öldürməyə hesablanan hərəkətləri... Bir sözlə, “Şerif” heç bir baxımdan üstün görünmədiyi oyundan 0:0-ı götürüb Tiraspola qaçdı. Qonaqların 0:0-a hədsiz sevinməsi şəxsən mənə çox qaranlıq görünsə də, hər halda, bir həftə üzləri güləcək.
Məni heç “Şerif”in avrokubok təcrübəsi də çəkindirmir. Ona qalsa, komandaların qitə arenasında keçirdiyi oyunların sayı, demək olar, eynidi. Sadəcə və sadəcə... “Qarabağ”ın “həlledici oyunlar” sindromundan çəkinirəm. Qurban Qurbanovun komandası müxtəlif keyfiyyətlərin tələb olunduğu belə çətin anlarda, adətən, əziyyət çəkir. Bəxt də çox vaxt ağdamlılardan üz döndərir. Ötən ilin avqustunda – Çexiya çempionu ilə oyunda bunu bir daha gördük. Onda “Viktoriya” evdəki 0:0-ı səfərdə 1:1-ə çevirib, ÇL-də mərhələ adladı. “Qarabağ”ın çexlərdən nəyi əskikdi?!
“Şerif” isə qoy bir həftə sevinsin. Düz bir həftə sonra tiraspollular 0:0-ın bəd üzünü görəcək. Nədənsə buna çox əminəm...